منریسم یا شیوهگری، سبکی هنری بود که در اواخر رنسانس و در قرن شانزدهم میلادی ظهور کرد. این سبک با اغراق در فرمها، رنگهای نامتعارف و ترکیببندیهای پیچیده شناخته میشد. هنرمندان منریست به جای تقلید از طبیعت، بر بیان احساسات و ایجاد تأثیرات بصری غیرمعمول تأکید داشتند. از هنرمندان برجسته این سبک میتوان به ال گرکو و پونتورمو اشاره کرد. منریسم به عنوان پلی بین رنسانس و باروک در نظر گرفته میشود.